سیب منابع غنی از ریزمغذی‌های انتخابی (مانند آهن، روی، ویتامین‌های C و E) و پلی‌فنول‌ها (مانند پروسیانیدین‌ها، فلوریدزین، اسید 5′-caffeoylquinic) است که می‌تواند به کاهش کمبود ریزمغذی‌ها (MNDs) و بیماری‌های مزمن کمک کند.
این بررسی یک مرور کلی به روز از ترکیبات زیست فعال قابل توجه در سیب خشک کیلویی همراه با اقدامات دارویی گزارش شده آنها در برابر بیماری های مزمن مانند دیابت، سرطان و بیماری های قلبی عروقی ارائه می دهد.
برای اینکه مصرف کنندگان به طور کامل از این مزایای سلامتی بهره مند شوند، اطمینان از عرضه سیب های بسیار مغذی و با کیفیت در تمام طول سال مهم است.
بنابراین، پس از برداشت، ویژگی‌های کیفی فیزیکوشیمیایی و تغذیه‌ای سیب خشک شده با اعمال تیمارهای مختلف پس از برداشت و تکنیک‌های مانع حفظ می‌شود.
تأثیر این شیوه‌های پس از برداشت بر ایمنی سیب در طول ذخیره‌سازی نیز برجسته می‌شود. این بررسی تاکید می‌کند که پیشرفت‌ها در استراتژی‌های مدیریت پس از برداشت که طول عمر ذخیره‌سازی سیب‌ها را افزایش می‌دهد.
باید برای حفظ بهتر اجزای زیست فعال که برای نیازهای غذایی روزانه حیاتی هستند بهینه شود و این می‌تواند به بهبود سلامت کلی مصرف‌کنندگان کمک کند.
مصرف سیب (Malus domestica Borkh. خانواده: Rosaceae) که یکی از میوه های رشد یافته در سطح جهان است، از زمان های بسیار قدیم به دلیل فراوانی مواد مغذی و ترکیبات زیست فعال موجود در آن مورد تشویق قرار گرفته است.
اجزای مفید موجود در سیب زرد خشک از نظر نوع و مقداری که در ارقام یا واریته‌های کشورها، مناطق یا قاره‌های مختلف یافت می‌شود، متفاوت است. و از نظر ترکیب در قسمت ها (میوه، گوشت، پوست، برگ، دانه یا ریشه) متفاوت است.
در دسترس بودن این مواد مغذی و فعال‌های زیستی در سیب خشک شده ، آن را به یکی از پرطرفدارترین میوه‌ها در سطح جهان تبدیل می‌کند که کاربردهای مفیدی در تولید آب‌میوه‌ها، نوشیدنی‌ها، شراب‌ها، سیر، سرکه و سایر محصولات غذایی با ارزش تجاری بسیار زیاد دارد. ارزش صنعت سیب در سطح جهان 10 میلیارد دلار برآورد شده است.
- منابع:
- تبلیغات:
