سماورهای قدیمی همانند سماور برقی را با کاج و سرشاخه گرم می کردند؛ در حال حاضر، همه آنها عمدتا برقی هستند و به عنوان بسیار بیشتر از چای ساز شناخته شده اند.
در واقع، این ابزارها یکی از شناخته شده ترین نمادهای روسی در سراسر جهان هستند. از آنجایی که آنها نیز بخش بزرگی از دنیای هنر هستند، شما به احتمال زیاد آنها را در نقاشی ها دیده اید، نام آنها را در آهنگ ها شنیده اید، و حتی ممکن است آنها را در عکس های معروف دیده باشید.
از آنجایی که این محصولات به بخش بزرگی از فرهنگ روسیه تبدیل شدهاند، وقتی در پستهای رسانههای اجتماعی با آنها برخورد میکنم جای تعجب نیست.
در زیر، جزئیات بیشتری را در مورد هر یک از این بخشهایی که ساختار این چایساز روسی را تشکیل میدهند، توضیح خواهم داد:
بدن: بدن بخش اصلی محصول است. بعد از ریختن آب را نگه می دارد.
اجاق گاز: اجاق گاز جایی است که آبجو در آن قرار می گیرد. چای داخل آن در حال جوشیدن نیست بلکه گرم می شود.
روکش: روکش قسمت بالایی کاسه است، وظیفه آن بسته نگه داشتن ظرف در زمانی است که آب داخل آن است.
دوشنیک: به دوشنیک شیر بخار نیز می گویند. این یک سوراخ در درب بالایی است که در آن بخار می تواند آزاد شود.
لوله: لوله معمولاً در دستگاه های سنتی یافت می شود. از کل کاسه می گذرد و آب را گرم می کند.
دسته ها: دستگیره ها گرفتن، ریختن و نگه داشتن محصول را برای افراد آسان تر می کند.
جرثقیل: جرثقیل در نزدیکی پایین قرار دارد. از آن برای گرفتن هرگونه ناخالصی استفاده می شود، بنابراین نمی توانند وارد چای شوند.
گردن: گردن بین بدن و پایه قرار دارد. شبیه گردن زیر سر است و به همین دلیل به آن گردن می گویند. در قسمت بالایی گردن، دمنده ها اجازه می دهند هوا به داخل منقل برود.
انشعاب: انشعاب برای انسداد و تامین آب استفاده می شود. این قسمت قفل چرخان دستگاه است که دستگیره محکمی دارد و شبیه کلید است. طول عمر کالا را افزایش می دهد.
پالت: به پالت پایه نیز گفته می شود. بین گردن و پاها قرار دارد. این قسمت از کالا برای اطمینان از تعادل یکنواخت محصول استفاده می شود تا از وزن زیاد واژگون نشود. این بدان معنی است که پالت اغلب ضخیم است.